İki Ülkenin Mali Kaderi Yer Değiştirdi: İspanya, 20 Yıl Sonra Almanya’yı Geride Bırakıyor

Avrupa’da ekonomik dengeler sessiz ama köklü biçimde değişiyor. Financial Times’ın son analizine göre, 2026 yılında İspanya’nın bütçe açığı oranı ilk kez Almanya’nın altına inecek.
Bu, sadece rakamların değil, ekonomik zihniyetlerin de yer değiştirmesi anlamına geliyor.

Uzun yıllar boyunca “disiplinsiz Akdeniz ülkesi” olarak eleştirilen İspanya, mali reform, vergi tahsilatında dijitalleşme ve turizm gelirlerindeki patlama sayesinde bütçe dengesini korumayı başardı.
Pandemi sonrası toparlanma sürecinde Madrid, büyümeyi kamu harcamalarına değil, verimliliğe dayalı politikalara yasladı.

Almanya cephesinde ise tablo tersine dönüyor.
Avrupa’nın “fabrikasını” yöneten Berlin, enerji krizi, sanayi üretiminde düşüş ve yüksek faiz ortamı nedeniyle zayıf bir ekonomik görünüm sergiliyor. Bir zamanlar örnek gösterilen “mali disiplin” modeli artık ağır bir yük gibi duruyor.
Almanya’nın bürokratik hantallığı, yatırım eksikliği ve inovasyon açığı giderek daha çok tartışılıyor.

Ekonomistler bu durumu “sadece bütçeyle değil, vizyonla ilgili bir mesele” olarak yorumluyor.
Bir yorumcuya göre:

> “Almanya hâlâ geçmişin sanayi refleksleriyle hareket ediyor, İspanya ise yeni dünyanın hizmet, teknoloji ve turizm temelli ekonomisine daha hızlı uyum sağladı.”

Peki bu değişim Avrupa için ne anlama geliyor?
Bir yanda kemer sıkmanın sembolü Almanya çözülürken, diğer yanda yıllarca “borçlu güney” etiketiyle küçümsenen İspanya yükseliyor.
Bu tablo, Avrupa Birliği içinde kuzey-güney dengesinin tersine döndüğü bir dönemi işaret ediyor.

Ancak bazı uzmanlar da uyarıyor:
İspanya’nın başarısı kalıcı değilse, bu sadece “mali bir anlık parıltı” olabilir.
Gerçek bir liderlik, sürdürülebilir üretim ve teknolojik atılımla mümkün.
Aksi takdirde bu tablo, sadece Almanya’nın tökezlediği bir döneme denk gelen istisna olarak kalabilir.

Özetle;
Yıllarca Avrupa’nın “disiplinli aklı” olan Almanya şimdi kendi ekonomik kabuğunu kırmakta zorlanıyor.
Ve belki de ilk kez, “ders veren ülke” değil, “ders çıkaran ülke” konumuna düşüyor.
İspanya ise uzun bir aradan sonra Avrupa masasında sadece konuşulan değil, dinlenen bir ülke haline geliyor.